Önce bücür çocuklarımız arkadaşlık yaptı bizim. Tanıştıklarında 2,3 yaşındaydı Derin. İnanılmaz bir bağ kuruldu aralarında. Bizim evde sürekli Baha, Gizem adı geçerken Elvan'larda da Derin adı sayıklanıyordu. Bu böyle epey sürdü. Sonra Derin'in doğum gününe davet etmek üzere aradım cep telefonundan. Gayet kibar konuşuyorum. Gima'da alışveriş yapıyormuş.
Çocuklardan biri hasta olduğundan nazikçe gelemeyeceklerini söyledi. Esas sürpriz onlarında Anadolu Hisarı'nda oturduklarını öğrenmemiz oldu.
Sonra bir pizza partisi yapacağını söyleyerek Elvan davet etti bizi. Cumartesi günü idi ama malesef ben çalışıyordum. Tüm içtenliğiyle istersem Derin'i bırakabileceğimi belirtti. Anneanne'de tek başına olacağına çok sevdiği arkadaşları ile vakit geçireceğini düşünerek biraz da çekinerek tamam dedim. Ne kadar sürer hiç belli olmuyor benim işim çünkü. Neyse 5-6 saat sonra almaya gittiğimde hiç sorun olmadığını öğrendim. Sıcacık gülümsemesi ile kahveye davet etti. Çocuklar birinci kahveyi bitirdiğimde bi kahve daha içsem diye ısrar ediyorlardı.:)
Böyle başladık işte. Sonra çok vakit geçirdik birlikte, çok şey paylaştık.
Yumuşaktır ama kızınca cadıya dönüşür. Saçları diken diken olur! Kocamandır kalbi ama. Samimidir. Yemek ustasıdır. Keyiflidir. Rahattır. "İnsan"dır. Sevgi doludur. Akıldır, mantıktır, sağ duyudur.
Doğum günün kutlu olsun canımcım. Nice senelere. :)
1 yorum:
Nice yillara Elvancim. En kısa zamanda gorusup, sohbetler etme dilegiyle :)
Yorum Gönder