Bugün ilkokul hayatımızdaki 2. veli toplantımızı yaşadık. Sabah 10.00 ile 12.30 arası bir öğretmenden diğerine sıra bekleyerek geçirdik. Tekrar söylemek istiyorum ki okulumuzdan ve öğretmenlerden dolayı çok şanslıyız. Özellikle Şükran Öğretmene hayran olmamak elde değil. Böyle bir sınıfta mucizeler yaratıyor. Ben hala ilkokul öğretmenim Güner Acuner'i sevgiyle anıyorum. 40 çocuktuk ve her sabah ve her akşam kadını öperdik. Şimdi düşünüyorum da inanılmaz geliyor. Ama okul sevgisini , okuma sevgisini bize o kadar güzel aşılamıştı ki ne diyebilirim. Derin Bey ile ilgili yorumlar ise şöyle: Çok hareketli, enerjik, hayal gücü geniş, kazanamadığı zaman hala malesef küsen, ama ilk döneme nazaran daha iyi. Gittikçe oturacak umudunu hepimiz taşıyoruz. çok sevimli ve bunun farkında. Bazı durumlarda tamam anladım diyor, aslında dinlemiyor ve bu nedenle de yanlış yapıyor. Bu konuda törpülenmesi lazım. İlerde sorun olabilir. Ama genel olarak uyumlu ve tabi ki popüler.
Her geçen gün çocuk yetiştirmenin çok zor olduğunu görüyorum. Aslında çok ayrı bir boyutu da var. Her biri ayrı bir hamura sahip ve ona istediğin gibi şekil vermek senin elinde. Bir anne ve baba olarak bir çocuğun hayatını istediğin gibi şekillendirebiliyorsun. Bu da itiraf ediyorum ki biraz korkutuyor.
2 yorum:
offf ya, velisi toplantıya giden bir çocuğun bekleyişini ve stresini hatırladım birden :-P
Hayranın olduğun şükran öğretmenle tanışa bilirmiyim;)
Veli toplantıları benim için sıradan günlerdi...
Hiç bir zaman stresim olmadi dersi derste dinleyen hiç çalışmayan bir öğrenci olarak ama annem stres içinde gider her defasında da çalışmadan nasıl bu kadar başarılı olduğumu çözmeye çalışırdı:)))
Yorum Gönder